![]() |
Coma todos os anos celebramos o día de Rosalía o 24 de febreiro.
Lémbrovos que hai recursos nas entradas anteriores:
Un repoludo gaiteiro.
Un repoludo gaiteiro
de pano sedán vestido,
como un príncipe cumprido,
cariñoso e falangueiro,
entre os mozos o primeiro
e nas siudades sen par,
tiña costume en cantar
aló pola mañanciña,
con esta miña gaitiña
ás nenas hei de engañar.
Con esta miña gaitiña
ás nenas hei de engañar.
Sempre pola vila entraba
con aquel de señorío,
sempre con poxante brío
co tambor se acompasaba;
e se na gaita sopraba
era tan dóce soprar
que ben fixera en cantar
aló pola mañanciña,
con esta miña gaitiña
ás nenas hei de engañar.
Con esta miña gaitiña
ás nenas hei de engañar.
Todas por el reloucaban,
todas por el se morrían,
se o tiñan cerca sorrían,
se o tiñan lonxe choraban;
¡Mal pecado! Non coidaban
que c’aquel seu frolear
tiña costume en cantar
aló pola mañanciña
con esta miña gaitiña
ás nenas hei de engañar.
Con esta miña gaitiña
ás nenas hei de engañar.
Camiño da romaría
debaixo dunha figueira,
cánta meniña solteira
¡quérote! lle repetía...
I el ca gaita respondía
por a todas emboucar,
pois ben fixera en cantar
aló pola mañanciña
con esta miña gaitiña
ás nenas hei de engañar.
Con esta miña gaitiña
ás nenas hei de engañar.
¡Nas festas, cánto contento!
¡Cánta risa nas fiadas!
Todas, todas namoradas
déranlle o seu pensamento.
I el que de amores sedento
quixo a todas engañar,
cando as viu dimpois chorar
cantaba nas mañanciñas:
Non sexan elas toliñas,
non veñan ao meu tocar.
Non sean elas toliñas,
non veñan ao meu tocar.
de pano sedán vestido,
como un príncipe cumprido,
cariñoso e falangueiro,
entre os mozos o primeiro
e nas siudades sen par,
tiña costume en cantar
aló pola mañanciña,
con esta miña gaitiña
ás nenas hei de engañar.
Con esta miña gaitiña
ás nenas hei de engañar.
Sempre pola vila entraba
con aquel de señorío,
sempre con poxante brío
co tambor se acompasaba;
e se na gaita sopraba
era tan dóce soprar
que ben fixera en cantar
aló pola mañanciña,
con esta miña gaitiña
ás nenas hei de engañar.
Con esta miña gaitiña
ás nenas hei de engañar.
Todas por el reloucaban,
todas por el se morrían,
se o tiñan cerca sorrían,
se o tiñan lonxe choraban;
¡Mal pecado! Non coidaban
que c’aquel seu frolear
tiña costume en cantar
aló pola mañanciña
con esta miña gaitiña
ás nenas hei de engañar.
Con esta miña gaitiña
ás nenas hei de engañar.
Camiño da romaría
debaixo dunha figueira,
cánta meniña solteira
¡quérote! lle repetía...
I el ca gaita respondía
por a todas emboucar,
pois ben fixera en cantar
aló pola mañanciña
con esta miña gaitiña
ás nenas hei de engañar.
Con esta miña gaitiña
ás nenas hei de engañar.
¡Nas festas, cánto contento!
¡Cánta risa nas fiadas!
Todas, todas namoradas
déranlle o seu pensamento.
I el que de amores sedento
quixo a todas engañar,
cando as viu dimpois chorar
cantaba nas mañanciñas:
Non sexan elas toliñas,
non veñan ao meu tocar.
Non sean elas toliñas,
non veñan ao meu tocar.
Ningún comentario:
Publicar un comentario